Aktualności

Szanowni Państwo,

w środę, 23 października o godzinie17:00 odbędzie się spotkanie z panią psycholog Małgorzatą Ostrowską, na które serdecznie zapraszamy.

Tematem spotkania będzie omówienie zapisów ustawy dotyczących standardów ochrony małoletnich przed krzywdzeniem (tzw. „Ustawy Kamilka”), która 15 sierpnia br. weszła w życie i jest realizowana we wszystkich placówkach opiekuńczo-wychowawczych.

 

 Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń zaprasza rodziców na  seminaria, warsztaty i webinary.

Wszystkie zajęcia są całkowicie bezpłatne, finansuje je miasto Warszawa.

Drodzy Rodzice!

W związku z rozpoczęciem nowego roku szkolnego 2024/2025 serdecznie zapraszamy na zebranie organizacyjne, które odbędzie się 9.09.24r. (poniedziałek) o godzinie 17:00.

ADAPTACJA DO PRZEDSZKOLA

ZASADY DLA RODZICÓW

1. • W wakacje zróbcie sobie kilka spacerów i pokażcie dziecku jego przedszkole.

1. • Potrenujcie rozstania, na przykład zostawcie je na próbę pod opieką dziadków lub przyjaciół, w ten sposób zobaczy, że to normalne, że rodzice wychodzą z domu, a potem wracają, dzięki temu przedszkole nie będzie się kojarzyło maluchowi z pierwszym rozstaniem z rodzicami.

1. • Wykorzystajcie czas wakacji na odpieluchowanie dziecka. Ciepłe dni i możliwość biegania w krótkich majteczkach pomogą maluszkowi przejść naturalnie etap treningu czystości.

1. • Niezbędną wyprawkę do przedszkola kupcie wspólnie z dzieckiem. Niech poczuje swoją sprawczość i dowolność wyboru pościeli, worka, kapciuszków, kredek itp.

1. • Zachęcajcie dziecko do samodzielności, w ten sposób w przedszkolu maluch nie będzie czuł się bezradnie i bez lęku poradzi sobie z różnymi wyzwaniami.

1. • Nie obiecujcie dziecku nagrody za to, że pójdzie do przedszkola, bo to jawne przekupstwo i wyrabianie złych nawyków współżycia społecznego.

1. • Rano okazujcie radość i entuzjazm, aby dziecko idąc do przedszkola było zarażone pozytywnymi emocjami.

1. • Przestrzegajcie godziny porannego przyprowadzania dziecka do przedszkola, pomoże mu to w utrwaleniu codziennej rutyny.

1. • Nie rezygnujcie z pozostawienia dziecka w przedszkolu, nawet, jeśli bardzo płacze przy rozstaniu, ponieważ maluszek będzie łzami wymuszał kolejne powroty do domu i będzie wam coraz trudniej.

1. • Pożegnanie w szatni powinno być krótkie i stanowcze: przytulas, uśmiech, buziak i do zobaczenia. Nigdy nie mówicie dziecku, że zaraz po nie wrócicie, ponieważ w tym wieku dla dziecka „zaraz” znaczy natychmiast. Raczej określcie czas waszego przyjścia mówiąc: będę po obiadku lub jak zjesz podwieczorek to mamusia po ciebie przyjdzie.

1. • Jeżeli rozstanie z mamą jest trudne i bolesne, przez pierwsze dni malucha może do przedszkola przyprowadzić tata, babcia albo inny bliski upoważniony członek rodziny.

1. • Nie podawajcie dziecku w domu śniadania, przez to dziecko nie zje śniadania w przedszkolu i nie będzie miało przyjemności z usłyszenia od pani pochwały za pięknie zjedzony posiłek. Taka pochwała w grupie rówieśników pomaga budować w dziecku poczucie własnej wartości.

1. • Pozwólcie zabrać swojemu maluchowi ulubioną przytulankę, dzięki temu poczuje się bezpieczniej. Jednak przygotujcie je na pozostawienie zabawki w szafce w szatni i wytłumaczcie, że do grupy będzie mogło ją zabrać tylko na czas leżakowania i w jeden dzień w tygodniu (ustalony przez panie w przedszkolu).

1. • Pomóżcie dziecku rozebrać się w szatni, ale nie róbcie tego za niego. Maluch musi nauczyć się samodzielnego ubierania i rozbierania, ale potrzebuje do tego czasu i pomocy. Pokażcie mu, gdzie jest jego szafeczka, jaki ma przypisany znaczek i gdzie może znaleźć swoje ubranka na zmianę.

1. • Ubranie dziecka powinno być wygodne, łatwe do zdjęcia i założenia, nie może sprawiać kłopotów.

1. • Witajcie swoje dziecko z radością i uśmiechem, mówiąc na przykład: byłeś bardzo dzielny, jestem z ciebie dumna/y, teraz możemy iść do domu.

1. • Po rozmowach z dzieckiem i wysłuchaniu wszystkich jego przygód ucieszcie się, że następnego dnia idzie do przedszkola, bo znowu będzie mogło przeżyć super przygodę.

1. • Nie wymagajcie od dziecka, by od razu obdarzyło zaufaniem i miłością panie i dzieci w grupie. Personel umie przekonać do siebie dzieci i sam sobie poradzi z budowaniem wzajemnego zaufania. Również pozwólcie dziecku na dokonanie wyboru dzieci, które polubi. Raczej starajcie się zwracać uwagę, że te dzieci, do których nie zapałało sympatią zasługują na dobre traktowanie i szacunek.

1. • Ewentualne pytania zadawajcie nauczycielkom po południu, kiedy odbieracie dziecko z przedszkola.

1. • W obecności dziecka nie należy głośno rozmawiać na temat wszelkich sytuacji w przedszkolu. Nie wolno również głośno krytykować przedszkola czy nauczycieli, ponieważ wywołacie w dziecku niechęć do placówki i jego opiekunek.

Jak rodzic może pomóc dziecku w rozpoczęciu przygody w przedszkolu

Odpowiednia długość snu.

Dziecko powinno się wysypiać, inaczej w przedszkolu będzie marudne, nerwowe, płaczliwe i trudniej zniesie cały dzień bez rodziców. Wieczorem o tej samej porze sprzątamy zabawki, myjemy się, kładziemy do łóżeczka. W tym momencie wdrażamy zasadę zero ekranów, a uprzyjemnieniem zasypiania powinna być bajka opowiadana lub czytana na dobranoc. Pora zasypiania powinna być przyjemnością dla rodzica i dziecka, czasem, kiedy możemy się poprzytulać, spokojnie odpowiedzieć na ostatnie pytania malucha i przejść do świata fantazji przy czytaniu bajek.

Spokojny poranek.

Należy zadbać o spokój porannych przygotowań. Pośpiech i nerwy rodziców bardzo negatywnie wpływają na samopoczucie dziecka. Ważna jest atmosfera, w jakiej odbywa się poranna rutyna, ponieważ z tymi emocjami przywozimy dziecko do przedszkola.

Rozstanie bez dramatów.

Rodzic nie może utrudniać porannej rozłąki, pożegnać należy się czule, ale krótko i konkretnie. Wskazane jest wypracowanie z dzieckiem rytuału porannego rozstania w szatni, aby ułatwić sobie i dziecku rozłąkę. Żadnego zaglądania do sali po pożegnaniu!

Po przedszkolu czas tylko dla malucha.

Dziecko w przedszkolu przebywa większość dnia, dlatego jest stęsknione za rodzicami i pragnie ich bliskości i zainteresowania. Zapracowany rodzic czasami nie ma siły, to zrozumiałe, należy jednak znaleźć czas na bycie tylko dla malucha. Przytulanie, wspólna zabawa czy rozmowa pozwoli dziecku rozładować wszelkie emocje, te złe i te dobre. Super byłoby przyjść po dziecko na piechotę i w czasie powrotu do domu pozwolić maluchowi swobodnie opowiedzieć swój „dzień w pracy”. Nie zarzucajmy go pytaniami, ponieważ nadmiar emocji, które się w nim nagromadziły nie pozwoli mu odpowiedzieć na każde pytanie. Jeśli chcemy wiedzieć, jak maluch poradził sobie w ciągu dnia zapytajmy o to nauczycielkę. W domu również nie zapominajmy o rozmowach i zabawie z dzieckiem (zasada pilota do telewizora^ⱱ).

Pełne wsparcie i zrozumienie.

Na początku dziecko będzie przeżywało wiele trudności. Może się posiusiać, może nie nadążyć za kolegami w grupie, nie będzie potrafiło się ubrać – to dla niego będzie bardzo frustrujące, dlatego należy wspierać malucha i wzmacniać w nim poczucie własnej wartości. To nie jest czas na złość lub irytację, a raczej na przypominanie, że z każdym problemem może się zwrócić do nas, a jak nas nie ma to do wychowawczyni.

Przedszkole to nie jest obowiązek, ale świetna przygoda.

Warto pozytywnie opowiadać dziecku o tym etapie jego życia. Kilka własnych przygód z życia przedszkolaka jest tutaj niezastąpione, ponieważ w ten sposób przedstawiamy dziecku pobyt w przedszkolu, jako fascynujący etap, pełen nowych doświadczeń i świetnych przyjaźni. Nie należy mówić, że dziecko musi iść do przedszkola, bo rodzice muszą zarabiać pieniądze. To nie jest przymus, a przyjemność poznawania świata, poza tym nikt nie lubi być przymuszany. Tylko pozytywne emocje i nastawienie rodziców udzielą się także dziecku, które poczuje dzięki temu ciekawość i ekscytację.

Kluczowym jest pozytywne nastawienie rodziców do przedszkola.

To najważniejsza zasada!

Dzieci są barometrem emocjonalnym rodziców i świetnie wyczuwają smutek czy niepokój. Jeśli dorośli będą nadmiernie przeżywać codzienne rozstania z dzieckiem, to ich maluch również będzie emocjonalnie je przeżywał. Dlatego nie należy również rozmawiać przy dziecku o swoich wątpliwościach dotyczących przedszkola, a już na pewno nie wolno wypowiadać się o nim negatywnie, bo dziecko niechętnie będzie przekraczało próg przedszkola.

ADAPTACJA DZIECKA

Typowe zachowania dziecka w okresie adaptacyjnym:

• Płacz, niepokój, silna emocjonalność, lęk.

•  

• Mogą pojawić się wybuchy złości, również agresji, które wcześniej się nie zdarzały.

•  

• Bywają zaburzenia snu, trudności w zasypianiu, wybudzanie się w nocy.

•  

• W pierwszych dniach dziecko może odmówić spożywania posiłków w przedszkolu.

•  

• Spadek aktywności dziecka, niechęć udziału w zabawach w przedszkolu, wycofanie i izolacja od grupy. Maluch woli obserwować inne dzieci z boku. Po południu natomiast może być nadmiernie ruchliwe i aktywne. W ten sposób zrekompensuje sobie poranną stagnację.

Czego nie robić?

• Nie należy płakać, bo dla malucha płaczący rodzic oznacza, że dzieje się coś bardzo złego. Opanuj emocje, nawet, gdy ogarnia cię smutek lub strach.

•  

• Absolutnie nie zostawiaj dziecka bez pożegnania. Twoje dziecko może to odebrać jako porzucenie i mocno się wystraszyć. Zawsze zapewnij malucha, że wrócisz jak tylko skończysz pracę.
• Nigdy nie zaglądaj po pożegnaniu do sali dziecka, bo gdy zobaczy ono rodzica może znowu zacząć płakać a to utrudni maluchowi spokojne rozpoczęcie dnia. Jeśli już weszło do grupy nie czekaj, nie nasłuchuj tylko spokojnie wyjdź.

•  

•  

Zasada pilota od telewizora: jeśli oglądasz właśnie jakiś program w TV, a Twoje dziecko ma do Ciebie pytanie lub chce Ci coś opowiedzieć albo pokazać, to w pilocie jest cudowny przycisk „PAUZA”, który można nacisnąć i całą swoją uwagę skierować na dziecko. I choćby w tracie tego programu przychodziło kilkanaście razy, to „PAUZA” jest po to, żeby Wasz program nie umknął i na Was poczekał, a dziecko poczuło, że jest dla Was najważniejsze.

Pamiętajcie, dziecko przyjdzie kilka, kilkanaście, najbardziej wytrwałe kilkadziesiąt razy, jednak, kiedy nie zobaczy zainteresowania z Waszej strony, to przestanie przychodzić, a Wy stracicie możliwość poznawania cudownego świata Waszego dziecka.

Małgorzata Ostrowska

psycholog